De ruimtevaart is weer volop in de picture. Op een maand tijd hebben zowel China als India van zich doen spreken. Ze hebben nog veel in te halen t.o.v. Amerika, maar deze laatste kijkt met argusogen naar wat er nu aan het gebeuren is. Ze doen dit niet voor de eerst keer.
Gisteren, 22 oktober, kwam uit het niets dat India een raket gelanceerd had met de Chandrayaan-1 satelliet aan boord vanop Sriharikota, het is nog wennen aan deze namen. Deze satelliet zal de maan bestuderen. Er wordt een 3D kaart van het oppervlak gemaakt en tevens wordt de chemische samenstelling ervan onderzocht.
Nauwelijks een maand geleden, eind september, had China taikonauten de ruimte ingestuurd met de Shenzhou VII. Ze (eigenlijk alleen de taikonaut Zhai Zhigang) zijn erin geslaagd om een eerste ruimtewandeling van 15 minuten te maken. Enkel Rusland en Amerika hadden dit al gerealiseerd.
Amerika zit intussen al een stuk verder. Zo hebben ze de Marslander Phoenix netjes op die planeet gezet. De NASA ontving nauwelijks een paar uur later reeds de eerste beelden van het robotje dat lustig op Mars rondtoerde.
Europa kende minder succes. Terwijl China en India juichend rondliepen, moest de ESA bekennen dat Exomars, een expeditie die op zoek zal gaan naar leven op Mars, al voor de tweede keer moet uitgesteld worden. Oorspronkelijk 2011, nadien 2013 en nu 2016. Na de mislukking met de Beagle 2 zitten ze daar niet echt op hun gemak. Met kerstmis vorig jaar, landde de Beagle 2 weliswaar op Mars, maar sindsdien blijft de marslander doofstom en onvindbaar. Men houdt zich recht dat hij in een krater terechtgekomen is en de signalen het ruimteschip niet kunnen bereiken.
Tot zover de wetenschappelijke benadering. Ik ben blij voor deze vooruitgang, maar tevens maak ik mij zorgen. Dat China en India binnen een maand tijd allebei met een prestigeproject uitpakken, neigt naar machtsvertoon. Beide landen zijn de grootste groeiers in de wereld en zullen elkaar continue en overal tegenkomen. De kans is groot dat dit leidt naar een ruimtewedloop en vervolgens naar een wapenwedloop. Deze gaan hand in hand. Het eerste juich ik toe, ze kunnen niet genoeg geld pompen in wetenschap, voor het tweede ben ik minder positief, omdat l’histoire se répète (de geschiedenis herhaalt zich).
volgende week deel 2, die eigenlijk deel 1 is in dit verhaal.
