Geïnteresseerd in een Space Shuttle?

Ruimtevaartorganisatie Nasa onderzoekt of het mogelijk is om de Space Shuttles te verkopen aan museums op het moment dat deze in 2010 uit roulatie worden genomen. De prijs voor een Space Shuttle zal ongeveer42 miljoen dollar bedragen.Dit omvat ook 6 miljoen transportkosten. Er zijn nog drie Space Shuttles in dienst: de Discovery, Atlantis en Endeavour. Normaal vliegen die tot 2010. Nasa onderzoekt op dit moment nog eventuele mogelijkheden om het Space Shuttleprogramma te verlengen. Tegen die tijd moet de opvolger van de Space Shuttle, de Orion afgerond zijn.

Straks bijna gratis de ruimte in?

Vandaag de tijd voelen wij ons vrije mensen. Wij kunnen het ons permitteren om overal te gaan en te staan waar we willen, op een paar locaties en landen niet te na gesproken. Maar wat als we straks de ruimte in kunnen. Zou dat niet de ultieme vrijheidsdroom zijn? Nou, vrijheid is natuurlijk relatief want je zult wel goed vastgebonden in je ruimtetuigje zitten. Science fiction? Helemaal niet.
Er zijn al diverse toeristen de ruimte ingegaan. Zo hebben al 6 niet-astronauten (of niet-kosmonauten) voor een prijsje van om en bij de 20 miljoen euro met een Russisch ruimteschip een bezoekje gebracht aan het ISS ruimtestation. Tja, niet direct voor onze beurs dus. Er komt echter verbetering. Diverse projecten overal ter wereld werken aan een budget vriendelijker oplossing. De eerste kaartjes zijn reeds verkocht voor 100 000 à 200 000 euro, meer dan honderd keer minder dus. Nog aanzienlijk, toch zouden zich al 5 Nederlanders ingeschreven hebben. Wubbo Ockels en André Kuipers krijgen dus opvolging. Wie is deze weldoener die dit mogelijk maakt. De firma heet Virgin Galactic en de eigenaar de excentrieke miljardair Richard Branson.

Per zes kan men in een speciaal toestel (SpaceShipTwo) gelanceerd vanaf een vliegtuig, de ruimte in tot een hoogte van 110 km.

Maar het kan nog gekker en we komen al dichter bij ons dubbeltje. Door het winnen van een wedstrijd: de X-Prize kon je gratis de ruimte in. Paul Allen, medeoprichter van Microsoft, financierde de raket.

Ik zie het mezelf nog niet doen. Je stapt nu eenmaal niet een ruimtetuig in zoals je in je wagen stapt.

Wellicht worden straks naast het ruimtestation ISS, ook een ruimtestation op de maan gebouwd en op Mars en Venus.

Ooit wordt het hier wellicht te vol en is dit een mogelijke oplossing.

In ieder geval worden overal ter wereld ruimteluchthavens (Spaceports) gebouwd. In New Mexico, wordt naast de militaire installaties ook hard gewerkt aan een commercieel station. Ook in Kiruna (Zweden) zijn er plannen, China,India en Dubai zijn ook al geïnteresseerd. En Nederland? Jawel: Het bedrijf Space Horizon wil een Carribean Spaceport op Curaçao aanleggen. Nu concurrentie is goed, want wellicht kunnen we binnen tien jaar voor minder dan 10 000 euro de ruimte in en dit zou wel eens het begin van massatoerisme kunnen worden. Indien u zich ook wil inschrijven bij de virgin galactic vindt u hieronder de link:

http://www.virgingalactic.com/

U ziet daar een filmpje hoe alles in zijn werk gaat. Haal alvast maar uw credit card boven als u mee wil.

ESA Ariane Raket (fotos en video van esa)

links naar ruimtevaart organisaties

1. De eerste link brengt u naar de nederlandstalige website van de esa (europese ruimtevaartorganisatie): http://www.esa.int/esaCP/Netherlands.html
2. Internationale portalsite van de esa, waarbij u verder kunt doorklikken naar een specifiek land :http://esamultimedia.esa.int/esaCP/index.html
   

foto's hubble

Het Galileo project

Het grootste Europese project in de ruimtevaart is het Galileo globale satellietnavigatiesysteem. Waarom doet europa dit miljarden euro's verslindende project. Prestige? Zeer zeker. Overbodig daar we toch al het GPS systeem hebben? Zeer zeker niet.

Het megaproject is voorzien voor operationeel te zijn vanaf 2013. Het zal een verbeterde versie zijn van GPS daar het de positie zal kunnen bepalen tot op de milimeter. Het verschilt echter wel in meer met GPS, die de facto een militair systeem is. Gps kan op ieder moment uitgeschakeld worden door het beruchte knopje in Amerika. Daar staan wij dan in Europa. Galileo moet naast een militaire functie vooral veel commerciëler zijn.

Het is dus de enige mogelijkheid om onafhankelijk van Amerika te opereren door een nieuw systeem te ontwerpen. Dit zien de "masters of the world" natuurlijk niet graag gebeuren. Ze zijn hun monopolie kwijt (ook voor levering van de benodigde GPS apparatuur) en vrezen dat schurkenstaten Galileo gaan gebruiken om militaire acties uit te voeren tegen Amerika. De Amerikanen hebben dan beslist om evenveel miljarden te spenderen om Galileo... uit te kunnen schakelen.

Beide werelddelen zijn gelukkig met elkaar gaan praten en er is een volledig protocol opgesteld van versleutelde frequenties zodat beiden het systeem voor zichzelf kunnen gebruiken, maar wel, in oorlogstijd, kunnen uitschakelen voor derden. Ook met de russen (hebben ook een eigen systeem GLONASS) is er gepraat en zijn er samenwerkingsverbanden. Tevens vormen beide systemen (GPS en Galileo) een perfect 100% dekking op aarde. Ondertussen hebben ook o.a. China en India zich aangesloten bij het Galileo project. Het zal zo werken dat overheden kanalen zullen kunnen huren op het systeem.

China en India zijn pas echte concurrenten van Amerika. Want ook in het project van het ruimtestation ISS zijn beide landen vragende partij waarbij Amerika dwars ligt. Het is duidelijk. Alle grote mogendheden willen pro forma wel samenwerken maar proberen vooral zichzelf te beschermen en de anderen de loef af te steken. De "koude" oorlog wordt voorlopig niet op aarde uitgevochten maar vooral in de ruimte, want daar zit de spitstechnologie. En ruimtewedloop leidt tot wapenwedloop. Dit hebben we al in de jaren zestig gezien.

Hierover kunt u meer lezen in mijn vorige artikels. In een volgend artikel bekijken we welke bedrijven daar garen bij spinnen.

De geschiedenis herhaalt zich, deel 3

Het is weer weekend en daar is de ruimtevaart weer. Amerika liep altijd achter de feiten aan en Rusland was heer en meester door een ambitieuze Chroetsjev. Naast de verovering van de ruimte (zie deel 2) was de maanmissie misschien nog wel belangrijker want, het prestige om als eerste op de maan te zijn, was onbetaalbaar.

de bemanning van de apollo 11

Aanvankelijk was het wederom Rusland die de meeste successen behaalde, maar het was Amerika die de grootste triomf binnenreef. Zij zetten dan ook al hun energie in op de eerste mens op de maan. Een overzicht:

• 2 januari 1959: eerste ruimtetuig dat voorbij de maan vloog: de Loenik I (Rusland)
• 3 februari 1966: eerste ruimtetuig dat een zachte landing maakte op de maan: de Loenik 9
• 27 december 1968: eerste bemande vlucht die een baan om de maan deed: de Apollo 8 (USA)
• 21 juli 1969: de amerikaan Neil Amstrong landt op de maan met de uitspraak: "That's one small step for man, one giant leap for mankind" : Apollo 11

Na dit succes van de Amerikanen is de rust teruggekeerd. Uiteindelijk is ook de koude oorlog uitgedoofd mede doordat Rusland gedwongen zijn prioriteiten elders moest leggen (hun geld raakte op). We waren dus op de goede weg. Zowel Russen als Amerikanen, aangevuld met andere buitenlanders werkten goed samen. Het International Space Station (ISS) was daar het perfecte voorbeeld van.

Het ISS is een permanent bewoond ruimtestation en de opvolger van de verouderde Russische Mir. De belangrijkste sponsors van dit station zijn: USA, Japan, Rusland, diverse europese landen (ESA, waaronder België en Nederland) en Brazilië. Het valt direct op dat er hier 2 landen ontbreken: India en China.

Er zijn al diverse pogingen geweest om beide landen erbij te betrekken, maar die verlopen zeer moeizaam. De recente ontwikkelingen (zie deel 1) van India en China zijn duidelijk bedoeld om te imponeren. Het kan nu twee richtingen uitgaan: ofwel komt er een wereldwijde samenwerking, ofwel krijgen we een nieuwe ruimte- en wapenwedloop (zie deel 2). Het beeld is duidelijk van China en India: Wij willen (wilden) meedoen. Vooral de Amerikanen doen moeilijk. Europa en Rusland worden gedoogd door Amerika, maar India en China zijn echte concurrenten waar ze bang voor zijn.

De geschiedenis herhaalt zich, deel 2

Nu de economie voor 80% gedaald is, kunnen we in het weekend de beurs eens laten voor wat ze is. Dit tweede luik over de ruimtevaart handelt over de eerste stappen. Waar het nu India en China (zie deel 1) zijn, waren het toen Amerika en Rusland die met getrokken messen tegenover elkaar stonden. De ruimtewedloop ging toen hand in hand met de wapenwedloop en dit op tweeërlei(* en *²) manieren. Maar eerst een overzicht van de gebeurtenissen.

Het begon allemaal in de 2de wereldoorlog! De Duitse A4-raket bereikte als eerste de ruimte. Diens opvolger de V2 heeft vooral in de steden Antwerpen en London een ware ravage aangericht. Op het einde van WO II adopteerden de Amerikanen de belangrijkste Duitse raketgeleerden (o.a. von Braun). Toch waren het de Russen die de grootste successen boekten. Als we de fruitvliegjes die al in 1946 de ruimte in gingen buiten beschouwing laten, startte de wedloop op 4 oktober 1957, de dag dat de Amerikanen voor het eerst compleet uit hun lood geslagen waren door de Russen. Hier volgt een kort overzicht:

• 4 oktober 1957: eerste kunstmaan rond de aarde: De Spoetnik I (Rusland)
• 3 november 1957: eerste dier in de ruimte: de hond Laika (heeft het niet overleefd): Spoetnik II
• 12 april 1961: eerste mens in de ruimte : Joeri Gagarin: De Vostok I (deze datum is nog steeds de Russische feestdag)
• 16 juni 1963: de eerste vrouwelijke cosmonaut: Valentina Teresjkova
• 18 maart 1965: de eerste ruimtewandeling: Aleksei Leonov met de Voschod II

Naast deze wetenschappelijke projecten waren er ook mindere fraaie projecten. De koude oorlog woedde in alle hevigheid en daarin speelden de ruimteprogramma's een cruciale rol. Naast de communisme-kapitalisme tegenstelling, was nijd en afgunst om als eerste de ruimte te veroveren, de reden die de sfeer vertroebelde tussen beide naties. De knowhow werd dan ook gretig toegepast op oorlogswapens.

De raketten* dienden "letterlijk en figuurlijk" om de mensen naar de maan te helpen. De cuba crisis leidde ei zo na naar een derde wereldoorlog. (Rusland was bezig met atoombomraketten te installeren op Cubaanse basissen, gericht op Amerika).

De kunstmanen of kunstsatellieten die de ruimte werden ingeschoten, waren dan ook al vlug voor militaire doeleinden. Het waren de perfecte spionage toestellen*².

Sedert mijn eerste artikel zijn opnieuw 2 berichten de wereld ingezonden die de ruimtewedloop en dus wapenwedloop bevestigen. Amerika is plots weer geïnteresseerd in de maan en China heeft 2 "voor milieu doeleinden" satellieten de ruimte ingestuurd. Later daarover meer.

In deel drie (volgend weekend) laten we de geschiedenis verder lopen met als inzet: de verovering van de maan.

Herhaalt de geschiedenis zich?

De ruimtevaart is weer volop in de picture. Op een maand tijd hebben zowel China als India van zich doen spreken. Ze hebben nog veel in te halen t.o.v. Amerika, maar deze laatste kijkt met argusogen naar wat er nu aan het gebeuren is. Ze doen dit niet voor de eerst keer.

Gisteren, 22 oktober, kwam uit het niets dat India een raket gelanceerd had met de Chandrayaan-1 satelliet aan boord vanop Sriharikota, het is nog wennen aan deze namen. Deze satelliet zal de maan bestuderen. Er wordt een 3D kaart van het oppervlak gemaakt en tevens wordt de chemische samenstelling ervan onderzocht.

Nauwelijks een maand geleden, eind september, had China taikonauten de ruimte ingestuurd met de Shenzhou VII. Ze (eigenlijk alleen de taikonaut Zhai Zhigang) zijn erin geslaagd om een eerste ruimtewandeling van 15 minuten te maken. Enkel Rusland en Amerika hadden dit al gerealiseerd.

Amerika zit intussen al een stuk verder. Zo hebben ze de Marslander Phoenix netjes op die planeet gezet. De NASA ontving nauwelijks een paar uur later reeds de eerste beelden van het robotje dat lustig op Mars rondtoerde.

Europa kende minder succes. Terwijl China en India juichend rondliepen, moest de ESA bekennen dat Exomars, een expeditie die op zoek zal gaan naar leven op Mars, al voor de tweede keer moet uitgesteld worden. Oorspronkelijk 2011, nadien 2013 en nu 2016. Na de mislukking met de Beagle 2 zitten ze daar niet echt op hun gemak. Met kerstmis vorig jaar, landde de Beagle 2 weliswaar op Mars, maar sindsdien blijft de marslander doofstom en onvindbaar. Men houdt zich recht dat hij in een krater terechtgekomen is en de signalen het ruimteschip niet kunnen bereiken.

Tot zover de wetenschappelijke benadering. Ik ben blij voor deze vooruitgang, maar tevens maak ik mij zorgen. Dat China en India binnen een maand tijd allebei met een prestigeproject uitpakken, neigt naar machtsvertoon. Beide landen zijn de grootste groeiers in de wereld en zullen elkaar continue en overal tegenkomen. De kans is groot dat dit leidt naar een ruimtewedloop en vervolgens naar een wapenwedloop. Deze gaan hand in hand. Het eerste juich ik toe, ze kunnen niet genoeg geld pompen in wetenschap, voor het tweede ben ik minder positief, omdat l’histoire se répète (de geschiedenis herhaalt zich).

De chinese ruimtewandeling

volgende week deel 2, die eigenlijk deel 1 is in dit verhaal.